De provincie Pesaro en Urbino ligt tussen de rivier Foglia in het noorden en Cesano in het zuiden en wordt aan de westkant begrensd door de Monte Catria. De totale oppervlakte is ongeveer 2.564 km2 en het gebied telt 365.788 inwoners. De huidige provincie, bestaande uit zestig gemeenten, komt overeen met de historische regio van het oud-Hertogdom van Urbino. In het gebied van de Monte Carpegna werd het Regionale Park Sasso Simone e Simoncello opgericht, vanwege de flora en fauna, de specifieke zoölogische kenmerken en het landschap. Tussen Monte Pietralata en Monte Paganuccio ligt het Furlo-ravijn, in de buurt van Acqualagna, waar een product van topkwaliteit groeit: de truffel. Het hele gebied van de Apennijnen bij Pesaro is rijk aan dit kostbare knolgewas. De prachtige natuur en geschiedenis komen helemaal tot uitdrukking in de zogenoemde ‘Riviera delle colline (Riviera van de heuvels)’.
De badplaats Pesaro wordt omringd door twee grote heuvels die het hele jaar voor een mild klimaat zorgen: ten noorden de S. Bartolo en ten zuiden de Ardizio, die Pesaro van Fano scheidt. Deze plaats is een must voor toeristen en kampeerliefhebbers. Bij een verblijf hier ontdek je de band tussen de stad en de zee, tussen het platteland en de stad. Pesaro is beroemd om de muziek van Gioachino Rossini en de stem van Renata Tebaldi. Urbino is de thuisbasis van een oude universiteit die duizenden studenten aantrekt zowel uit Italië als uit de rest van de wereld. Een gemeenschappelijk kenmerk van de twee steden is het ambachtelijke aardewerk.
De provincie Ancona wordt langs de Adriatische kust begrensd door de rivieren Cesano in het noorden, Musone in het zuiden en de bergen Catria en Strega in het westen. De totale oppervlakte is ongeveer 1.940 km2 en het gebied telt 478.319 inwoners. Ancona is de hoofdstad van de regio en ligt op de kaap van de Monte Conero, met uitzicht op de Adriatische Zee. Dit is het enige deel van de hooggelegen kust van de Marken dat talrijke grotten, kliffen, baaien en kleine zandstranden heeft.
De oorspronkelijke begroeiïng van de regio was bijna overal hardhoutbos, voornamelijk eiken, die tegenwoordig veel te zien zijn in de baai van Portonovo. Ancona heeft een vliegveld en ook een passagiershaven die Italië met de Balkanlanden en Griekenland verbindt.
De stad is verdeeld in twee delen: de oude stad op de Monte Guasco en het moderne deel aan de kust. Ancona heeft zo haar charme, met de kathedraal van San Ciriaco en de Boog van Trajanus, die aan haar Grieks-Romeinse oorsprong herinneren. Een van de meest bekende industrieën van het Fabriano-district is de papierindustrie. De regio staat vooral bekend om de populaire Grotten van Frasassi in Genga.
De hele provincie van Ancona heeft toeristisch gezien nog lang niet zijn volle potentiëel bereikt. Dit geldt voor Jesi, Arcevia, Sassoferrato, Camerano, Loreto, Corinaldo, Osimo, Castelleone van Suasa, Senigallia, Sirolo en Numana, maar ook voor de dorpen, torens en huizen. Bekende traditionele gerechten zijn stokvis en ‘Brodetto all’Anconetana’ – een vissoep.
De provincie Macerata strekt zich uit van de rivier Potenza in het noorden tot aan de rivier Tenna in het zuiden en de Sibillini-bergen in het westen. De totale oppervlakte is ongeveer 2.774 km2 en het aantal inwoners is 324.369. Het is een echt Apennijnen-landschap: een vlakke kuststrook, glooiende heuvels met akkers en de bergen, die een populaire wintersportbestemming zijn geworden. Bergen, heuvels, valleien, bossen en akkers leiden naar de Adriatische kust van de Marken, met het gevariëerde landschap van Porto Recanati en Civitanova Marche, waar de visserij is uitgegroeid tot een aanzienlijke activiteit. Het zijn bekende badplaatsen met een ruim aanbod aan campings en vakantiecomplexen.
De hoofdstad, Macerata ligt tussen de valleien van Potenza en Chienti, in een wijds en lieflijk landschap, omringd door de kleuren van de natuur. De stad herbergt o.m. het neoklassieke openlucht-theater voor de opera ‘Sferisterio’, een van de mooiste monumenten in Italië. Recanati, in de provincie van Macerata, is de geboorteplaats van Giacomo Leopardi en Beniamino Gigli, Camerino is de thuisbasis van een van de oudste universiteiten, Tolentino is een toeristisch en religieus centrum en San Severino is een kunststad. Cultuur is het middelpunt in deze provincie, sinds de tijd van Pater Matteo Ricci, die uit Italië vertrok om China te bereiken en zo de deur naar het oosten opende.
De provincie Fermo loopt langs de Adriatische kust van de Marken, tussen de rivieren Chienti in het noorden en Aso in het zuiden en de Sibillini-bergen in het westen. De totale oppervlakte is ongeveer 860 km2 met een bevolking van 177.480. Het is een typisch Apennijnen-landschap met toppen boven de 2.000 m, diepe kloven en ravijnen, een vlakke kuststrook en een weelderig heuvellandschap. In 1993 werd hier het Nationale Park van Monti Sibillini gevestigd, voor het behoud van de bijzondere flora en fauna. Langs de voornaamste valleiën, Valtenna, Valdete en Valdaso, is veel landbouw en een dynamische industriële sector. De aanwezigheid van rivieren en glooiende heuvels met hun landbouwgrond maakten dit gebied bijzonder geschikt voor nederzettingen in de tijd van de Picenen en Romeinen.
De charme van de provincie Fermo is dat je je kan verliezen in de dorpen en abdijen, in de afbeeldingen van de Madonna van Carlo en Vittore Crivelli en in de schilderkunst van Osvaldo Licini. Hier vind je beroepen terug die verdwenen leken te zijn; er zijn talrijke kwaliteitsproducten en schoenenfabrieken. Bijna de hele industriële activiteit is geconcentreerd in de hoofdstad, met duizenden kleine bedrijven die designerschoenen van grote Italiaanse en buitenlandse ontwerpers produceren. Maar het hart van het gebied is Fermo, dat vroeger een Romeinse kolonie was, vervolgens een gebied onder de heerschappij van de kastelen en nu een universiteitsstad. Het Teatro dell’Aquila is zeker een bezoek waard.
De provincie Ascoli Piceno wordt langs de Adriatische kust begrensd door de rivieren Aso in het noorden en Tronto in het zuiden en door de Sibillini-bergen in het westen. De totale oppervlakte is ongeveer 1.228 km2 met een bevolking van 213.586. Ascoli Piceno is de zuidelijkste provincie van de Marken. Het land loopt schuin af van de Apennijnen naar de zee, via de heuveltoppen van de Sibillini-bergen die in het zuidwesten de grens met Umbrië markeren. De hellingen aan de kant van Ascoli zijn erg ontoegankelijk, reden waarom veel plaatsnamen in de regio naar de hel verwijzen. De heuvels bestaan uit broze rotsen waar vaak erosie, zandsteen en geulen onstaan, tot aan de kiezel- en zandstranden langs de zee.
De hoofdstad behield ook na de Romeinse verovering haar naam (Ascoli Piceno) ter herinnering aan het volk dat haar stichtte. Aan de smalle zandkust zijn veel populaire badplaatsen met een groot aanbod aan campings. De plaats San Benedetto del Tronto speelt een belangrijke rol in de regionale economie, zowel op toeristisch gebied als dat van de visserij, waardoor de diepvriesindustrie zich hier sterk heeft ontwikkeld. Het milde klimaat van Groton en Cupra Marittima is gunstig voor een rijke tropische vegetatie en voor het toerisme. Erg bekend onder de streekproducten zijn de "Olive all'ascolana" (Gepaneerde, gefrituurde olijven), die ook buiten de Marken op de markt worden gebracht.
